Tokarka jako przykład urządzenia do obróbki skrawaniem

Tokarka numeryczna to urządzenie przeznaczone do obróbki skrawaniem. Sam proces skrawanie można śmiało potraktować jako proces odkształceń sprężystych i plastycznych, które zostały doprowadzone do takiego stanu, że w wyniku oddziaływanie ostrza na powierzchnię obrabianego przedmiotu następuje mechaniczne oderwanie cienkiej warstwy tegoż materiału w wyniku czego może powstać wiór odłamkowy, który tworzy się w wyniku skrawania materiałów kruchych. Zaletą powstawania tego typu wiórów jest dobre upakowanie ich w pojemnikach na wióry.

Jednak wadą jest duża chropowatość powstałej powierzchni. Tego typu wióry powstają przy obrabianiu żeliwa bądź brązu. Kolejnym rodzajem wiórów jakie mogą powstać w wyniku obróbki skrawaniem są wióry wstęgowe. Są to ciągłe wióry ciągłe powstające w wyniku obrabiania materiałów plastycznych takich jak stale. Powstają przy dużej prędkości skrawania ale pod warunkiem, że jednorazowo nie jest zdejmowana zbyt gruba warstwa. Uzyskując ten typ wiórów otrzymuje się powierzchnię bardzo dobrej jakości jednak samo upakowanie wiórów jest słabe.

Rozwiązania dla tokarek numerycznych

Warto dodać, że uzyskując taki wiór istnieje ryzyko oplatania narzędzia bądź obracanego przedmiotu co może doprowadzić do uszkodzenia narzędzia. Z tego względu należy wyposażyć sprzęt taki jak tokarka numeryczna w przecinak, który nie pozwoli na zbyt długie powstawanie wiórów, co zapobiegnie ewentualnym uszkodzeniom i pozwoli na lepsze upakowanie odpadu w pojemniku na wióry.

Kolejnym równie charakterystyczny jest wiór schodkowy. Powstaje także w czasie obróbki materiałów plastycznych, jednakże wymaga małej prędkości oraz dużych głębokości skrawania. Samo powstawanie wiórów nie byłoby możliwe bez tak zwanego ruchu głównego, który nadawany jest albo obrabianemu przedmiotowi albo narzędziom, które w wyniku tego ruchu oddzielają wiór od materiału. Innym równie istotnym ruchem jest ruch posuwowy. Odpowiada on za ruch narzędzia niezbędny do usunięcia naddatku obróbkowego z całej powierzchni przedmiotu. Kolejną kluczową sprawą w czasie skrawania jest powstawanie ciepła. Ciepło bezpośrednio wpływa na trwałość narzędzia, dokładność obróbki oraz właściwości fizykochemiczne warstwy wierzchniej. Największy wpływ a temperaturę w strefie skrawania ma prędkość skrawania, nieco mniejszy ma posuw a najmniej istotna pod tym względem jest głębokość skrawania. Aby obniżyć temperaturę w strefie skrawania tokarka numeryczna wyposażona jest w ciecze chłodzące, niekiedy w ciecze smarująco-chłodzące.

tokarka-gildemeister
Jeżeli jesteś zainteresowany taką tokarką, więcej detali możesz zobaczyć tutaj: https://www.exapro.pl/metal-maszyny-do-obrobki-metalu-tokarki-centra-cnc-dl-tocz-do-1000mm-c352/

W maszynie montowane są dysze, które podają ciecz w postaci strumienia, aby ta odprowadzała nadmiar ciepła. W ten sposób można uniknąć większych zmian fizykochemicznych na powierzchni materiału oraz wydłużyć trwałość narzędzia. Same ciecze obróbkowe można podzielić na kilka rodzajów. Wymienione wcześniej ciecze chłodzące to ciecze syntetyczne składające się głównie z wody. Niezawierające oleju mineralnego. Inaczej wygląda sytuacja z cieczami smarująco-chłodzącymi. Są to makroemulsje i mikroemulsje, które zawierają olej mineralny. W dużej mierze także składają się z wody. Dzięki zastosowaniu tego typu cieczy odprowadza się ciepło a także obniża tarcie, które jest źródłem powstawania wysokiej temperatury.